Recep Altun Şiirleri

Git Güle Güle

Türk-İslam Ülküsünün yılmaz neferi,
Nizam-ı Alem davasının Muhsin lideri,
Bir insanın ancak, bu kadar olur seveni,
Asla unutmayacağız, bu vefa abidesini.

Çağlayancerit’ten bindiler helikoptere,
Uçtular Yozgat ilinin Yerköy ilçesine,
Daha ulaşamadan belirlenen hedefe,
Kayboldular Keşdağı’nın zirvesinde.

Sayılı verilen nefes tükenmiş bir kere,
Tüm Türkiye ağladık bu acı habere,
Ne kadar sevenin varmış be, Koca Reis!
Seni çok özleyeceğiz, git güle güle...

Recep Altun 30 Mart 2009

Gerçekten çok büyük bir değerdi onun ölümü hepimizi derinden yaraladı

Allah Rahmet eylesin mekanı cennet olsun

ra55 insaAllah sizin o güzel siirlerinizi de burda görürüz

Anne Özlemi

Yanaklarıma götürüp, ellerimi yokluyorum,
Sıcaklığını duyabilir miyim diye,
Yüzüm alev alev yanıyor o zaman,
İşte annemin sıcaklığı bu diye...

Kalktım bu sabah fecirde,
Sabah ezanı eşliğinde,
Annemi çeşmenin başında,
Abdest alırken görür müyüm diye...

Geçtim seccadeli odaya,
Sabah namazını kılmaya,
Bekledim seccadenin başında,
Sabah namazına gelir mi diye...

Yoktu annem, yoktu, gelmedi bir türlü,
Belli ki orada buldu, aradığı huzuru,
Ben yine de hep bekleyeceğim, senin yolunu,
Hepimiz çok iyiyiz anneciğim, sen rahat uyu...

Recep Altun Kaman-Kırşehir

Dost Kapısı

Labirent gibidir insanın yapısı,
Her olgunun vardır bir kapısı,
Akıl kapısı, gönül kapısı,
Vardır bunun dahası…

Kapılar vardır, kapalıdır.
Bulursanız kolunu kapının,
Bir yolu vardır;
Her kapalı kapıyı açmanın.

Çaldım bir gün dost kapısını,
Serdi bana kırmızı halısını,
Ben basmaya kıyamadım ama;
O, bastı beni bağrına…

Recep Altun Kaman-Kırşehir

BİR GÜN

Gerçek yüzlerimizi maskelerken, nefsin kini,
Kim olduğumuzu unutturuyor bize, şeytanın piri,
Ey insan! Dön de bir bak kendine, sen kimsin?
Yüce Mevla’nın yeryüzündeki tek halifesi sensin…

Nuh peygamberin kargası gibi kondun bir leşe,
Gemiden niye ayrıldığını unuttun leşi görünce,
Tufan’ın azametinden, kudretinden bi habersin,
Konduğun leş gibi, bir gün sen de leş olacaksın!..

Recep Altun Kaman-Kırşehir

SARIYAYLA KARAKOLU

Tunceli, Nazımiye Sarıyayla karakolu,
Tarih 30 Nisan 2010, bu işin yok sonu,
Aynı bayrak altında yaşamak en zoru,
Dört şehit, yedi yaralı Sarıyayla raporu.

“Su uyur, düşman uyumaz” der atalarımız,
Kahrolsun PKK, o bizim can düşmanımız,
Bıçak kemiğe dayandı, kalmadı sabrımız,
Ya bu mesele biter, ya da daha çok ağlarız!

Duyun sesimizi artık ey, vurdumduymazlar!
Bırakın askerin yakasını, işlerini yapsınlar.
Yoksa, adamın yakasına öyle bir yapışırlar;
Taş üstünde taş kalmaz, memleketi yakarlar…

Recep Altun Kaman-Kırşehir

Yorgun Gönlüm

Denizin evcilik oynayan karanlık sularında;
Dolunay parçalanır küçük dalgalarında,
Geceye ninni söyleyen sazların koynuna,
Yorgun gönlüm usulca sokulmak istiyor.

Mehtabın ışığında yol alırken gönlüm;
Gecenin sessiz limanına sığınmak istiyor,
Hafif rüzgarla sallanan karanlık suların,
Bir beşik gibi üzerinde sallanmak istiyor.

Dalgalar, sazlarla el ele, susmasın bu ninni;
Sular durulmasın, sallansın bir beşik gibi,
Güneş doğmasın, bu güzel mehtabın üstüne,
Gönül bu gecenin içinde huzura ermek istiyor.

Recep Altun Kaman-Kırşehir

YUNUSLUK YARAŞIR SANA

“Dayı” dedi,söz verdi;
"Merak etme sen.”
Aradan bir yıl geçti,
Allah’ını seversen!

Bu bir yıl nasıl geçti,
Onu gel sen bana sor.
Vallahi canıma yetti,
Anlatması çok zor.

Söz namustur, şereftir.
Tutulmak için verilir.
Gerekirse söz için,
Serden bile geçilir.

Eğer, gerçek Yunus isen,
Ahde vefa et yeter!
Senden fazlasını isteyen,
Olsun düşmanından beter!

Ben bunu bilir, bunu söylerim.
“Zalim olma Yunus” derim.
Yine de sen bilirsin, ama;
Yunus’luk yaraşır, sana...

Recep Altun Kaman-Kırşehir

ANNELERE

Benim annem dünyalar güzeli,
Öyle yumuşak ki, onun yüreği,
Hep üstümüzde güzel gözleri,
Yavrum, kuzum en kötü sözleri.

Tatlı ninniler, uykusuz geceler,
Her çocuk önce anneyi heceler,
Karşılık beklemeden severler,
Dünya tatlısı, güzelim anneler.

Kanatsız bir melektir anneler,
Gece, gündüz hep nöbetteler,
Dünya ile birlikte dönerler,
Susmaz gönlündeki bülbüller.

Dokuz ay taşırlar karınlarında,
Yürüyene kadar kucaklarında,
Düşünce, merhametli kollarında,
Dünya tatlısı, güzelim anneler.

Anneler için ne söylense azdır,
Onu mutlu edecek, tatlı bir sözdür,
Susuz kalsa da, solmayan bir güldür,
İyi evlat, anneye en güzel ödüldür...

Recep Altun Kaman-Kırşehir

çok güzel allah razı olsun

YAZNAME

Yaz, bir emir midir, ucu kırık kaleme?
Yoksa bir mevsim midir, yaşamayı sevene?
Her mevsim bir yazdır, sevmesini bilene
Üşüyen gönülleri bırakın yazın güneşine.

Ne çoban olabildim yazıda, ne de kuzu
Dört gözle bekledim hep, bu sıcak yazı
Yaz akorduna çekmişim, üç telli sazı
Nasıl çekeyim ben, yazdaki bitmez nazı.

Ayvanın türküsünde almış yaz yerini
Yine kırdık dört satırla yazın belini
Gün dönmeyince göstermez yaz kendini
Bahar’da nazlanır, vermez yaza elini.

Yazalım yaza, göstersin artık yazlığını
Kim bilir bu, kimin son göreceği yazı?
“Yazımızı yaz, kışımızı kış eyle diye”
Edelim Mevla’ya, hep birlikte duamızı.

Recep Altun - 24.05.2010

Çocukluğum

Bacağımda süvarili pantolonum
Ayağımda kilteli naylonum
Elimde kamçım
Önümde dönüyor zerdali topacım.

Ne plastik oyuncaklarım
Ne de tetikli tabancam
Bir tahta parçasından yonttuğum,
Belimdedir kabzalı kamam.

Yalığım yoktur benim
Kolumdur mendilim
Elma iki ısırıklıktır
Nerde şimdiki gibi dilim dilim.

Nalbur telinden, arabamın şasesi
Ayakkabı kutusundandır kasası
En kolay tekerlekler terzi makarası
Çocukluğumun bu en güzel arabası.

Çelik çomak oynadım sokaklarda
Her gün kafam kırılırdı kavgalarda
En keyiflisi, sürmekti düveni harmanda
Ne güreşler tutardım, minder gibi samanda.

Biliyordum sanki, yoktu bunun tekrarı
Doya doya yaşadım, ben tüm bunları
Şanslı olan kim? Ben mi?
Yoksa, şimdiki çocuklar mı?..

Recep Altun Kaman-Kırşehir