Darağacından Resulullaha selam gönderen sahabî ZEYD BİN DESİNNE
Uhud
savaşında bazı yakınları ölen müşrikler, müslümanlardan bunların
intikamını almak istediler. Alçakça bir plân hazırladılar. Hemen de
plânı tatbike koydular. Bu maksatla bir heyet Medine'ye gidip,
Resulullahın huzuruna çıkarak şu ricada bulundular:- Ya Resulallah!
Bizim kabilelerimiz, İslâmiyeti kabul ettiler.Yalnız Kur'an-ı kerim
öğretmenine ihtiyacımız var. Lütfen bize; İslâmiyeti, Kur'an-ı kerimi
öğretecek kimseler yollar mısınız?
Öğretmenler heyeti
Sevgili
Peygamberimiz kendilerine, 10 kişilik bir öğretmenler heyeti
yolladılar. Başlarında, Asım bin Sabit hazretlerinin bulunduğu bu
heyette, Mersed bin Ebî Mersed, Halid bin Ebî Bükeyr, Hubeyb bin Adiy,
Zeyd bin Desinne, Abdullah bin Tarık, Muattib bin Ubeyd de
bulunuyordu.Bu öğretmenler kafilesi, geceleri yürüyerek, gündüzleri
gizlenerek Hüzeyl kabilesi topraklarında, Reci suyu başında, seher
vakti konakladılar.Bu sırada yanlarında bulunan Adal ve Kare kabilesi
heyetinden biri, bir bahane ile yanlarından ayrıldı. Hemen
Lıhyanoğularına gidip, haber verdi. Çok geçmeden kafilenin etrafı
sarıldı. 200'den fazla silahlı eşkıya oradaydı.“Bize öğretmen lazım!”
diyenler, çekip gittiler. O güzide müslümanları, eşkıya ile karşı
karşıya bıraktılar.Lıhyanoğulları mensupları, esir ticareti ile
geçinirlerdi. Bu sebeple, “Teslim olun ve canınızı kurtarın!”
teklifinde bulunuyorlardı. Asıl niyetleri, onları Mekke'de köle olarak
satmaktı. Böylece çok para kazanacaklardı. Çünkü Mekke'li müşrikler,
kendilerine, “Yakaladığınız her müslüman için, değerinden fazla para
öderiz” demişlerdi.Bunu müslümanlar da duymuşlardı. Onun için,
aralarında istişare ederek, çarpışmaya karar verdiler. Arkalarını dağa
dönüp, kılıçlarını çekip, Allahın dini uğrunda vuruşmaya
başladılar.İkiyüz kişilik düşmana karşı, görülmemiş bir kahramanlıkla
çarpıştılar. Üzerlerine saldıran kuvvetten bir kısmını öldürdüler.
Nihayet çarpışa çarpışa on sahabîden yedisi okla vurularak orada şehit
düştü.
Size yoldaş olmam
Sadece Hubeyb bin Adiy, Zeyd bin
Desinne ve Abdullah bin Tarık kalmış, müşriklerle çarpışıyorlardı. Çok
geçmeden müşrikler, onları sağ olarak yakaladılar. Üçünü de yayların
kirişleri ile bağladılar. Mekke'ye götürmek üzere yola
çıktılar.Abdullah bin Tarık Mekkeli müşriklere götürülmeye razı olmadı.
Gitmemek için zorlandı. “Vallahi ben size arkadaş ve yoldaş olmam!
Şehit olan arkadaşlarım bana örnek ve önderdir" deyip, bir zorlayışta
ellerini kurtardı. Lıhyanoğulları onu taşa tuttular, sonunda onu da
şehit ettiler.Lıhyanoğulları, Hubeyb bin Adiy ve Zeyd bin Desinne'yi
Mekke'ye götürüp müşriklere yüksek bir fiyatla sattılar. Zeyd bin
Desinne'yi de Safvan bin Ümeyye, Bedir savaşında öldürülen babası
Ümeyye bin Halef'in intikamını almak üzere satın aldı.Mekkeli
müşrikler, Hz. Hubeyb ve Zeyd'i satın aldıktan sonra, onlara ne ceza
vereceklerini konuşuyorlardı. Bu hususta çeşitli fikirler ileri
sürülüyordu:- Hemen öldürelim!
- Hayır! Evvela işkence etmeliyiz!- Ama Haram aylar içinde bulunuyoruz!
- Evet! Bu sebeple, hemen öldüremeyiz! Haram ayların geçmesini beklememiz gerek.- O hâlde, hapsedelim!
- Ellerini, ayaklarını zincire vuralım!
Kararlaştırdıkları gün geldi
Nitekim
öyle de yaptılar. Yani zincire vurup hapsettiler. Harp meydanındaki
yenilginin intikamını, müdafaasız bu insanlardan alacaklardı. Hem de
onları; harpte değil, parayla pazardan almışlardı!Hubeyb bin Adiy ve
Zeyd bin Desinne'yi öldürmek için, müşriklerin kararlaştırdığı gün
gelmişti. Fakat müşriklerin kin ve intikam hisleri geçmek
bilmedi.Herkese haber verildi. Bu yüzden şehrin zengin-fakir,
genç-ihtiyar, kadın-erkek ve bütün çocuklar oradaydılar... Bu iki yüce
sahabenin başına gelecekleri merak ediyorlardı.Bir sabah erkenden iki
sahabînin zincirlerini çözüp, zindandan çıkardılar. Mekke dışında Tenim
denilen yere götürdüler. Çünkü bütün melanetlerini, orada yapmayı âdet
edinmişlerdi.Bu iki Allah ve Resulullah dostu ise, heyacanlı
değildiler. Yolda karşılaşıp görüşen bu iki sahabî, kucaklaşarak,
birbirlerine uğradıkları belaya sabretmelerini tavsiye ettiler.Hz.
Zeyd, son namazını kıldıktan sonra, Mekkeli müşrikler, onu tutup
darağacına kaldırarak bağladılar. Yüzünü kıbleden Medine'ye doğru
çevirdiler. Sonra dediler ki:- Haydi dîninden dön, seni serbest
bırakalım!- Vallahi dinimden aslâ dönmem! Bütün dünya benim olsa, bana
verilse, yine de İslâmiyetten dönmem!
- Şimdi senin yerine
Peygamberinin olmasını, onun öldürülmesini, sen de evinde rahat
oturasın ister misin?- Ben Muhammed aleyhisselamın, değil benim yerimde
olmasını, Medine'de yürürken ayağına bir diken bile batmasına aslâ razı
olmam!
- Ey Zeyd, İslâm dininden dön, eğer dönmezsen seni
muhakkak öldüreceğiz!- Allah yolunda olduktan sonra, benim için
öldürülmemin hiç ehemmiyeti yoktur.
Bu konuşmalardan sonra Zeyd
bin Desinne, “Ya Rabbi, selamımı Resulüne ulaştır”diye duâ etmişti.
Allahü teâla da onun duâsını kabul etmişti.
Müşriklerin kararı
iyice kesinleşti. Safvan bin Ümeyye, azatlı kölesi Nistas'a işaret
ederek, Hz. Zeyd'i öldürmesini istedi. Nistas mızrağını Hz. Zeyd'in
göğsüne saplayarak sırtından çıkardı. Böylece, Peygamber âşığı Hz.
Zeyd, cennetteki makamına yükseldi.Hz. Zeyd'in şehadetini haber alan
Peygamberimiz ona duâ buyurdu.
--------------------------------------------------------------------------------
![AKEVLER[HACER]](https://2img.net/u/1711/37/35/57/avatars/34-35.gif)
Konu: Darağacından Resulullaha selam gönderen sahabî ZEYD BİN DESİNNE 
07.04.10 11:42