İSTANBL ŞİRLERİ

Konu: CANIM İSTANBUL 16.12.09 19:43

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, edâ, iklim;
O benim, zaman, mekân aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misâle.

İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...
İstanbul,
İstanbul...

Tarihin gözleri var, surlarda delik delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...
Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakışta o mâna: Öleceğiz ne çare?..
Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet...

O mânayı bul da bul!
İlle İstanbul'da bul!
İstanbul,
İstanbul...

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir "Kâtibim"i...

Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul...

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler!
Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler...
Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgâr, uçan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hâlâ çığlıklar gelir Topkapı Sarayından.
Ana gibi yâr olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

Gecesi sünbül kokan
Türkçesi bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul...

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Konu: İstanbul şehri 26.12.09 17:27

Erenlerin kalbi burada atar,
Bir ab-ı hayattır İstanbul şehri,
Sayısız evliya içinde yatar,
Bir maneviyattır İstanbul şehri.

Burası kıymetli zatlar diyarı,
Sahabeden Halid Eyüp Ensari,
İstanbul’un medarı iftiharı,
Nurlara deryadır İstanbul şehri.

Eyüp Sultan adlı mübarek mekân,
Burayı ziyaret etmez mi insan?
Onları tarife yeter mi lisan?
Tasavvuf yoludur İstanbul şehri.

Büyük bir âlimdir, hem de bir veli,
Kaşgari dergaha komşudur kabri,
Muhterem hocamız Hüseyin Hilmi,
Saçtığı ışıktır İstanbul şehri.

Edirnekapı’da dervişler piri,
Orada yatıyor velinin biri,
Adına diyorlar Murad Münzavi,
Himmetle doludur İstanbul şehri.

Zeyrek yokuşunu çıkınca yeri,
Ağaçlar altında mübarek kabri,
Çoğu tanır Mehmet Emin Tokadi,
Dilek kapısıdır İstanbul şehri.

Dini için çekmiş nice çileyi,
Üsküdar’da Aziz Mahmut Hüdai,
Kadılığı atmış, olmuş fedai,
Bize yadigârdır İstanbul şehri.

Üsküdar’ın şöyle biraz dışında,
Sade bir mekânda köşe başında,
Abdülfettah yazar mezar taşında,
Akri’ye mekândır İstanbul şehri.

Toprağını sıksan fışkırır veli,
Surlar neler söyler olsa da dili,
Fatih Sultan’ın manevi hali,
Şanlı bir tarihtir İstanbul şehri.

Zeki karaca – Konya

Konu: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:45

İstanbul'u Dinliyorum

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhanelerıyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geciyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.

Orhan Veli Kanık

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:46

Fetih ve 1 Mayıs

Kapılara kilit,kalplere korku vuruldu
1 Mayıs günü,İstanbul'da hayat felç oldu.

İmkan bulan şehirden birgün evvel ayrıldı
Kalanlarda korkuya,endişeye kapıldı.

Savaş yok,deprem yok üstelik bayramdı gelen
Böyle korkmamıştyı halk,İstanbul feth olurken.

Donanma indirilmişken karadan bağrına
Devam ediyordu herkes günlük hayatına.

Bir yanda çağ açan,bir yanda devrim provası
İstanbul tarihinde 1 MAYIS yüz karası.

Gözlerinde kin,nefret; kanlarında ihanet
Değişsinmiş rejim,kominist olsunmauş devlet.

Sol yumruklar havada,devreim andı içilen
Hürriyetlere pranga,rejim diye seçilen.

Tank,panzer emre hazır,polis,asker siperde
Görülmüşmüdür bilmem, böyle bayram tarihte.

KENDİNİZE BAŞKA AY,BAŞKA BİR ŞEHİR BULUN
İSTANBUL MAYISINDIR,MAYIS İSTANBUL'UN.

Ulubatlı Hasn'ın diktiği o sancağı
Ayağa kalksa dünya indiremez aşağı.

Üzülme Istanbul'um,canında sıkılmasın
Sevenlerin bağrı daha fazla yanmasın.

Orhan Afacan

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:47

FETİH MARŞI

Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek;
Dağlardan çektiler, kalyonlar çekilecek...
Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek...

Yürü: "Hala, ne diye oyunda oynaştasın?
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!

Sende geçebilirsin yardan, anadan, serden...
Senin de destanını okuyalım ezberden...
Haberin yok gibidir taşıdığın değerden...

Elde sensin, dilde sen... Gönüldesin, baştasın:
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!

Yüzüne çarpmak gerek, zamanenin fendini,
Göster: Kabaran sular nasıl yıkar bendini?
Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini

Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın;
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!

Bu kitaplar Fatih’tir, selim’dir, Süleyman’dır;
Şu mihrap sinanüddin, şu minare Sinan’dır;
Haydi, artık, uyuyan destanını uyandır!

Bilmem neden gündelik işlerle telaştasın?
Kızım, sende Fatihler doğuracak yaştasın;

Delikanlım, işaret aldığın gün atandan
Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan;
Sana selam getirdim Ulubatlı Hasan’dan...

Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın...
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!

Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin!
Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın!
Yürü, arslanım, fetih hazırlığı başlasın...

Yürü, hala ne diye, kendinle savaştasın?
Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaştasın!

Arif Nihat ASYA

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:47

İstanbul

Seni görüyorum yine İstanbul
Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan
Minare minare, ev ev
Yol, meydan

Geliyor Boğaziçi'nden doğru
Bir iskeleden kalkan vapurun sesi
Mavi sular üstünde yine
Bembeyaz Kızkulesi

Bir yanda, serin sabahlarla beraber
Doğduğum kıyılar: Beşiktaşım
Baktıkça hep, semt semt, yer yer
Beş yaşım, onbeş yaşım, ah yirmi yaşım

Durmuş bir tepende okuduğum mektep
Askerlik ettiğim kışladır ötesi
Bir gün bir kızını benim eden
Evlendirme dairesi

Ziya Osman Saba

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:49

BİR BAŞKA TEPEDEN

Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Nice revnaklı şehirler görülür dünyada,
Lakin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rü'yada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan.

Yahya Kemal BEYATLI

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:50

Boğazı Bir Başka

Gören düşer aşka
İnsanları bir başka
Ey istanbul, ey istanbul

Haydar paşa'dan kalkar tren
Gemiler öttürür siren
Bu güzelliği Tanrıdır veren
Ey istanbul, ey istanbul

Adı çıkmış beyoğlunun
Bunları yazan, ben kulunun
Gözdesisin sen
Ey istanbul, ey istanbul

Kadıköyü, üsküdarı
Zengini, hem fukarası
Yetmiş iki millet burası
Ey istanbul, ey istanbul

Beyazıtı, aksarayı
Konağı, kevransarayı
Gece sanki, fener alayı
Ey istanbul, ey istanbul

Babıali yokuşu
Göztepesi, feneryolu
Kötülüklerin, her bir yolu
Ey istanbul, ey istanbul

Fatih yaptırmış hisarı
Yedikule zindanları
Hanları, hamamları
Ey istanbul, ey istanbul

Güzel heybeli adası
Güzellerin çoktur edası
Bilen sürer, sefasını
Ey istanbul, ey istanbul

Ayasofya, selimiye
Tanrıdan bize hediye
İnsanları çoktur niye
Ey istanbul, ey istanbul

Kilyosu, kumburgazı
Sulukule çalar defi, sazı
Çekilmez kızların nazı
Ey istanbul, ey istanbul

Emirganı, yıldız parkı
Yeşil anadolu kavağı
Gezilecek yer rumeli kavağı
Ey istanbul, ey istanbul

Görürsün var kiliseler
Yapılsın hep abideler
İnsandır hep faniler
Ey istanbul, ey istanbul

Işıl, ışıl galata kulesi
Bitmez bu şehrin hilesi
Bitsin artık halkın çilesi
Ey istanbul, ey istanbul

Kumkapıda balıkçılar
Kol kola gezer aşıklar
Gece çok güzeldir ışıklar
Ey istanbul, ey istanbul

Boğazdadır kız kulesi
İnsanın çok çilesi
Dolmaz halkın filesi
Ey istanbul, ey istanbul

Beşiktaşı, tophanesi
Eyüp sultan türbesi
Padişahlar manzumesi
Ey istanbul, ey istanbul

Bakırköyü, topkapısı
Binaları kul yapısı
Yok çoğunun tapusu
Ey istanbul, ey istanbul

Kasımpaşa, şişanesi
Şehrin çoktur birahanesi
Bu serdarın bir nağmesi
Ey istanbul, ey istanbul

Gönderen: serdar sayıl

Alıntı

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:55

Canım İstanbul

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.

İstanbul benim canim;
Vatanim da vatanim...
İstanbul,
İstanbul...

Tarihin gözleri var, surlarda delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...
Bulutta saha kalkmış Fatih'ten kalma kir at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakısta o mana: Öleceğiz ne çare?
Hayattan canlı olum, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karaca Ahmet...

O manayı bul da bul!
İlle İstanbul’da bul!
İstanbul,
İstanbul...

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her aksam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...
Bir ses, bilemem tambur gibi mi, uda gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir katibi mi...

Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.
İstanbul,
İstanbul...

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef isler!
Yedi renk, yedi sesten şayisiz belirişler...
Eyüp oksuz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgar, ucan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hala çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni söyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

Gecesi sümbül kokan
Türkçe’si bülbül kokan,
İstanbul,
İstanbul...

Necip Fazıl Kısakürek

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 17:57

İSTANBUL

Aşkıyla ruhları yeşerten mekân,
Hasretlerin öyküsünde İstanbul.
Kıvancını unut, elemi derman,
Sevdaların türküsünde İstanbul.

Yedi tepedeki tarihi büyü,
Sende canlanır seninle İstanbul.
Fetih ruhuyla dirilen o ülkü,
Sende yücelir, seninle İstanbul.

Nice derinlik barınır bağrında,
Yürekler sende serinler İstanbul.
Ömürde bir defa olmak yanında,
Dünyalara bedel olur İstanbul.

Fatih Mehmet ile şahlanan ordu,
Bu medeniyeti kurdu İstanbul.
Adın ile taçlanan Türk’ün yurdu,
Seninle sükûnu buldu İstanbul.

Fahrettin KORKMAZ

Konu: Geri: İSTANBL ŞİRLERİ 02.03.10 18:00

Fetih ve 1 Mayıs

Kapılara kilit,kalplere korku vuruldu
1 Mayıs günü,İstanbul'da hayat felç oldu.

İmkan bulan şehirden birgün evvel ayrıldı
Kalanlarda korkuya,endişeye kapıldı.

Savaş yok,deprem yok üstelik bayramdı gelen
Böyle korkmamıştyı halk,İstanbul feth olurken.

Donanma indirilmişken karadan bağrına
Devam ediyordu herkes günlük hayatına.

Bir yanda çağ açan,bir yanda devrim provası
İstanbul tarihinde 1 MAYIS yüz karası.

Gözlerinde kin,nefret; kanlarında ihanet
Değişsinmiş rejim,kominist olsunmauş devlet.

Sol yumruklar havada,devreim andı içilen
Hürriyetlere pranga,rejim diye seçilen.

Tank,panzer emre hazır,polis,asker siperde
Görülmüşmüdür bilmem, böyle bayram tarihte.

KENDİNİZE BAŞKA AY,BAŞKA BİR ŞEHİR BULUN
İSTANBUL MAYISINDIR,MAYIS İSTANBUL'UN.

Ulubatlı Hasn'ın diktiği o sancağı
Ayağa kalksa dünya indiremez aşağı.

Üzülme Istanbul'um,canında sıkılmasın
Sevenlerin bağrı daha fazla yanmasın.

Orhan Afacan