Nakşibendilik Nedir

Konu: Nakşibendilik Nedir 15.02.10 0:50

Nakşibendî
terbiye okulu, hicri: 791, miladi: 1389 tarihinde vefat eden Hace
Muhammed Bahauddin Nakşibend Hz.lerinin temel usullerini belirlediği
bir manevi terbiye sistemidir. Onun adına nispet edilerek
“Nakşibendîlik” diye anılmaktadır.

Bu terbiye yolu ve usûlü,
Şah-ı Nakşibend Hz.leri ile başlamış değildir. Kendisi bu yolun usûl,
adap ve feyzini önceki büyüklerden almıştır. Bu terbiye yolunun usûl ve
âdabı, silsile yolu ile Hz. Ebu Bekir Sıddık’a (r.a) ve ondan Hz.
Resûlullah (s.a.v) Efendimize ulaşmaktadır. Terbiyenin başında ve
merkezinde alemlere rahmet olan Hz. Resûlullah (s.a.v) Efendimiz
bulunmaktadır.

Bu terbiye yolunun temel özelliği gizli zikir ve
ilahi muhabbettir. Bu zikir ve terbiye yolu, tarih içinde gelen
mürşidlerin ismiyle farklı adlarla anılmıştır.

Hz. Ebu Bekir Sıddık’tan (r.a) sonra bu yola “Sıddıkiyye” ismi
verildi. Hz. Beyazid-i Bistamî’ye (k.s) kadar bu isimle anıldı. Ondan
sonra “Tayfûriyye” ismi verildi. Tayfur, Beyazid-i Bistamî’nin bir
diğer adıdır. Hâce Abdulhâlik Gücdevanî Hz.lerine kadar bu isimle
anıldı. Ondan sonra, “Hâcegâniyye” ismi verildi.

Şah-ı Nakşibend Hz.lerine kadar bu isimle anıldı. Şah-ı
Nakşibend Hz.lerinden sonra, “Nakşibendiyye” ismi verildi. Bu yol bu
isimle İslam alemine yayıldı, meşhur oldu. Diğer kollardaki isimler
zamanla unutuldu. Bu yol, Mevlana Halid Bağdâdi’den sonra “Nakşibendî
Hâlidiyye” ismiyle de anılıp yayıldı. Bu gün Anadolumuzda yaygın olan
kol “Halidiyye” koludur. Bu yol, günümüzde Şah-ı Nakşibend Hz.lerine
nispet edilen meşhur ismiyle “Nakşibendîlik” şeklinde anılmaktadır.
Nakşibend, “nakş” ile “bend” kelimelerinden oluşmuş bir terkiptir. Bir isim değil sıfattır; ancak isim gibi meşhur olmuştur.
Nakş, bir şeyi bir yere nakşetmek, nakış gibi işlemek, hiç çıkmayacak hâle getirmek, mühür gibi kazımaktır.
Bend,
Farsça bir isim olup, dilimizde hem isim, hem sıfat olarak
kullanılmaktadır. İsim olarak, bağ, kelepçe, baraj, bent, kemer gibi
manalara gelmektedir. Sıfat olarak, sıkıca bağlı, iyice bağlayan,
kuvvetlice bağlanmış manalarına gelir.
Kalbe Allah zikrini hiç
çıkmayacak şekilde nakış gibi işledikleri ve ondan hiç kopmadıkları
için, gizli zikir sahiplerine Nakşibendî denmiştir.
Tarikat yol ve
usul manasındadır. Tarikat bir din ve mezhep değil, dini anlama ve
yaşama şeklidir. İnsanı terbiye için kurulmuştur. Tarikatlar terbiye
için tercih ettikleri usullere ve zikirlere göre farklı adlarla
anılmışlardır. Tasavvufun kaynağı, doğunun felsefesi, batının batıl
dinleri değil, Kur’an ve sünnettir
Bütün manevi terbiye yollarına kısaca “tasavvuf” denir.
Nakşibendi
terbiyesi, gizli zikir usulü üzerine kurulmuştur. Bu usulü benimseyen
büyük veliler tarafından geliştirilerek günümüze kadar gelmiştir. Bu
usul ve adaplar bizzat Kur’an ayetlerinden, rahmet Peygamberi Hz.
Muhammed (s.a.v) Efendimizin sünnetinden ve O’nun şerefli Ashabının
(r.anhüm) hâllerinden alınmıştır. Her şeyi ile Kur’an ve sünnete
bağlıdır. Bu yolun usul ve âdapları, Kur’an ve sünnette ya açıkça
belirtilmiş, ya da işaret, delalet ve sükût yoluyla kabul edilmiştir.
Yani, İslam’ın ruhuna uymayan hiçbir şey yoktur.
Fakihler nasıl
fıkıh alanında içtihat yapma yetkisine sahiplerse kâmil mürşidler de,
ahlak ve terbiye alanında içtihat etme, yeni usuller belirleme
yetkisine sahiptirler.
Bu terbiye sistemi yeni bir din değildir;
dinin ahlak derslerini talim ve tatbik eden bir okuldur. Hedefi, insanı
güzel ahlaka ve Allah rızasına ulaştırmaktır. Metodu, muhabbetle
kalpleri Yüce Allah’a bağlamaktır. Temel usulü gizli zikir, toplu
zikir, muhabbet, sohbet, rabıta, teveccüh, tasarruf, hizmet ve edeple
nefsin çirkin sıfatlarını ıslah etmektir.
Dinimizin bize öğrettiği amel ve edepler iki kısımda özetlenebilir:
1-
Zahiri hâller: Vücudumuzun dış azaları ile yaptığı bütün ibadetleri
içine alır. Yeme içme, temizlik, alış-veriş, aile hukuku gibi vazifeler
de bu kısma girer. Bu vazife ve edepler fıkıh kitaplarında
anlatılmaktadır. Hangi vazifeyi yapıyorsak, onunla ilgili ilahi emri ve
edebi öğrenmemiz gerekir.
2- Batıni hâller: Kalbin gafletten
uyanması ve zikirle ihya edilmesi, nefsin manevi hastalıklardan
arındırılması, ruhun ilahi huzura yükselmesi, böylece insanın ilahi
nur, ilim, aşk, edep ve güzel ahlaka ulaşmasıdır. Zahiren ve batınen
terbiye olan insanın elde edeceği en büyük nimet güzel kulluktur. Bu
hâle kısaca ihsan mertebesi denir. İhsanı yukarıda tarif ettik. Bu yol
herkese açıktır. Bütün insanlar bu edeplere ve nimetlere davet
edilmiştir.
Zâhirî ve bâtınî edepleri koruyan kimse ihsan
mertebesini elde eder. Bu mertebeyi elde eden kimse Yüce Allah
tarafından sevilir, O’nun huzurunda kabul görür. Kalbi ilahi sevgi,
huşu, haya ve haşyet ile dolar.

Konu: Geri: Nakşibendilik Nedir 15.02.10 6:25

RABBİM CC ONLARIN ŞEFATINDAN MAHRUM ETMESİN AMİN.

Konu: Geri: Nakşibendilik Nedir 15.02.10 11:44

AMİN.

» Ales nedir?
» Tuğra Nedir?
» Gönül Dostluğu Nedir?
» Ahir Zaman Nedir?
» Anne Kimdir / Nedir ?