Sahillere yazmış aşkını güya
Kudurmuş dalgalar silivermişler
Kahretmiş rüzgâra, köpürmüş suya
Martılar haline gülüvermişler
Dinmemiş kalbinde yağmurlar seller
Bıçak açmaz ağzı, lal olmuş diller
En güzel rüyayı görürken, eller
Tam tatlı yerinden bölüvermişler
Sır vermemiş yıllar yılı aşkına
Gem vurmuş kalbinde, coşan taşkına
Görenler acımış hal-i şaşkına
Sonunda sırrını bilivermişler
Ne silmiş aklından, ne de unutmuş
Gönül bahçesinde, güller yas tutmuş
Her sabah uyanıp zehirler yutmuş
Zehirler çaresiz kalıvermişler
Yıllarca avare dolaşmış garip
Bulmamış gemisin bağlayacak ip
Bir gece bir meçhul âleme girip
Apansız sevdiği gülü vermişler
__________________Alıntı