İstanbul sisli, İstanbul duman
Bir derde tutulmuşum ki, halim yaman
Martılarla birlikte bekledim yolunu
Uyanıp ta gelirsin diye, kış uykusundan.
Kıvırcık saçlarına doladığım sevdamın
Bir ömre yetecek kadardı düğümü
Ne zaman aklın başına gelecek?
Duyduğun zaman mı öldüğümü!
Şurada yaşayacağımız üç gündü
Bu sevdanın ateşi ne çabuk söndü?
Hani, aşkın gözü kördü?
Aramızdaki sevgi yeşermeden soldu!
Daha yeni geçmişti sevginin katarı
Kahpe felek, yine beni attı dışarı
Erimez artık bu yaralı yüreğin karı
Kalanlara ibret olsun bu sevda masalı.
Recep Altun Kaman-Kırşehir