MÜSLÜMANIN MÜSLÜMAN ÜZERİNDEKİ HAKLARI!

Konu: MÜSLÜMANIN MÜSLÜMAN ÜZERİNDEKİ HAKLARI! 27.06.10 15:57

Müslümanın,Müslümanlar üzerindeki hakkları Nelllerdir?

Kuşkusuz mü'min gönülleri en sağlam ve köklü bir biçimde bağlayan bağ, iman ve takva esasından kaynaklanan kardeşlik bağıdır. Bu, Cenab-ı Allah (c.c)'ın mü'minlere bahşettiği en güzel nimetlerden biridir. Âyet-i kerimede bu durum şöyle ifade edilmektedir:
"Allah (c.c)'ın ipine hepiniz sımsıkı yapışın. Dağılıp ayrılmayın ve Allah (c.c)'ın sizin üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz düşmanlar idiniz. O kalplerinizin arasını uzlaştırıp-ısındırdı ve siz O'nun nimetiyle kardeşler oldunuz. Yine siz tam bir ateş çukurunun kıyısındaykenn, oradan sizi kurtardı. Umulur ki hidayete erersiniz diye, Allah (c.c), size âyetlerini işte böyle açıklar." (Al-i İmrân, 3/103).

İslam'da kardeşlik, inanç temeline oturtulduğu içinDir ki, mü'minlerin arasını bozacak her türlü sunî ayrımlar ve böbürlenmeler haram kabul edilmiştir. Irk, soy, cins türünden cahilî değerler yerine takva kriteri getirilmek suretiyle toplumsal kardeşliğin ve ahengin bozulmaması sağlanmıştır. Bu konudaki âyeti kerime her türlü tartışmayı sona erdirici niteliktedir:
"... Hiç kuşkusuz, Allah (c.c) katında en üstün olanınız, takvaca en ileride olanınızdır..." (el-Hucurat, 49/13).

Mü'min erkekler ile mü'min kadınların, inanç ve takva temelinde birbirleriyle yardımlaşmaları kardeşliğin bir gereği olarak zikredilmektedir. Bu yardımlaşma, bireysel ve toplumsal hayatta iman ve takva ilkesinin egemen olmasını sağlamak için gerekli görülmektedir. Nitekkim bu amaçla biraraya gelen kimselere Allah (c.c)'ın rahmet edeceği belirtilmektedir:
"Mü'min erkekler ve mü'min kadınlar birbirlerinin velileridirler. İyiliği emreder, Kötü (kem)lükten sakındırırlar, namazı dosdoğru kılarlar, zekatı verirler ve Allah (c.c)'a ve Rasûlüne itaat ederler. İşte Allah (c.c)'ın kenndilerine rahmet edeceği kimseler bunlardır..." (et-Tevbe, 9/71).

Peygamberimiz (s.a.s) bir hadisinde şöyle buyurmaktadır:
"Hiçbiriniz kendi nefsiniz için arzu ettiğinizi kardeşiniz için etmedikçe iman etmiş olmaz" (Buhârî, imân, 7).
Hz. Ali (r.a) şöyle demektedir: "Senin hakkiki kardeşin seninle beraber olan, sana menfaat versin diye, kenndi nefsine zarar vermeye razı olan, zamanın felaketleri kapını çaldığı vakit, senin dağınık durumunu derlemek için o, derli toplu öz durumunu dağıtandır."

Mü'minler kardeşlikte ve dostlukta tıpkı aksamı birbirine geçmiş mükemmel ve sapasağlam bir bina gibidirler veya bütün unsurları ve zerreleriyle birbirine bağlı bir vücud gibidirler. Bir vücudun herhangi bir azası rahatsız olduğunda nasıl ki bütün bir vücut aynı rahatsızlığı, aynı acıyı duyarsa, bir tek mü'minin -dünyanın ta öbür ucunda bile olsa- çektiği acıyı, duyduğu ızdırabı diğer mü'min kardeşleri derinden hisseder. Mü'minlerin bu denli birbirlerine bağlı olduklarını Peygamber (s.a.s) şöyle ifade etmektedir. "Mü'minin mü'mine bağlılığı, parçaları birbirini bütünleyen bir bina gibidir." Hadisi rivâyet eden Ebû Musa El-Eş'arî'nin bunu tarif için parmaklarını birbirine geçirdiği zikredilmektedir: "Mü'minleri kenndi aralarındaki merhametleşmelerinde, sevişmelerinde, yardımlaşmalarında bir vücut gibi görürsün. Ki vücudun bir organı ağrırsa, vücudunun kalan kısmı uykusuzluk ve humma ile o organ için birbirini çağırır." (bk. Buhârî, salat, 88, Mezalim, 5; Müslim, birr, 65; Tirmizî, birr, 18; Nesâî, zekat, 67)

Bir mü'minin, diğer bir mü'min kardeşine her halükarda yardımcı olması gerekmektedir. Peygamberimiz bir hadisinde, "zalim de olsa, mazlum da olsa mü'min kardeşine yardım et!" diye buyurmaktadır. Zulüm konusunda nasıl yardım edileceğini ise şu çarpıcı sözlerle dile getirmektedir: "Onu zulümden el çektirirsin. Ona yapacağın yardım işte budur." (Buhârî, Mezalim, 4; Müslim, birr, 62)

Hz. Ali (r.a.)den rivâyet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
Müslümanın Müslüman üzerindeki altı hakkkı vardır.
Karşılaştığında selam verir,
davetine icabet eder,
aksırdığı zaman elhamdülillah derse yerhamükAllah (c.c) der,
hastalandığında ziyaretini yapar,
öldüğünde cenazesinin ardından yürür,
kenndisi için sevdiğini o kardeşi için de sever. (Dârimî, İstizann: 5; İbn Mâce, Cenaiz: 43)

Konuyla ilgili bazı ayetler ve açıklamaları:

1. Kim Allah (c.c)ın hürmet edilmesini emrettiği şeylere saygıda bulunursa bu, kenndisi için Rabbi nezdinde mutlaka hayırlıdır. (Hac sûresi, 22/30)

Allah (c.c)ın hürmet edilmesini emrettiği şeyler, Onun Kuranda bildirdiği ahkâmı, emirleri ve yasaklarıdır. Özellikle bu âyetle kastedilen ise, hac esnasında riâyet edilmesi gerekenn esaslardır. Bunların her biri farz, vâciip ve sünnet cinsinden olabilir. Bu esasları bilip öğrenerek gereğini yerine getirenler ve bu davranışlarını Allah (c.c)a saygı olarak yapanlar, âhiret hayatında bunun karşılığını görürler. Bu karşılık ise hayırdan ibarettir.

2. Kim Allah (c.c)ın işaretlerine saygı gösterirse, şüphesiz bu kalblerin takvâsındandır. (Hac sûresi, 22/32)

Allah (c.c)ın işaretlerinden maksat, dininin alâmetleri, özellikle bu âyette haccın farzları, hacda kesilen kurbanlar, hac farizasında hürmet gösterilmesi gerekenn mekânlardır. Bunlar Allah (c.c)ın işaretleri ve saygı gösterilmesini istediği esaslardır. Bu saygı ise, kalblerin takvâsı sebebiyledir. Çünkü takvâ, Allah (c.c)a karşı saygı ve hürmet, öncelikle kalble ilgili bir iş olup, tezâhürleri yaşayışımıza akseden uygulamalardır. Her türlü iyiliğin ve Kötü (kem)lüğün kaynağı öncelikle kalbdir.

3. Müminlere şefkat ve tevazu kanadını inDir. (Hicr sûresi, 15/88)

Âyet-i kerîmenin baş tarafının anlamı şöyledir: Sakın onlardan bazı şahıslara verdiğimiz dünya malına gözdikme, onlardan dolayı üzülme. Dünya malı, bazı insanlar için bir övünme ve gurur vesilesidir. Oysa bu son derece yanlış bir yöneliştir. Çünkü dünya malı geçici olup, insana bir şeref ve üstünlük kazanndırmaz. Müminlere karşı şefkatli ve merhametli olmak, mütevazi davranmak, Allah (c.c)ın Peygamber efendimiz (Sallalahü Aleyhi ve Sellem) (sav)e talimatıdır. Müminlerin de kenndi aralarında birbirlerine karşı aynı şekilde şefkatli, merhametli ve tevazu sahibi olmaları istenilmiştir. Kuran ve Sünnet inananları Sürekli olarak buna teşvik eder.

4. Kim bir cana kıymamış, ya da yeryüzünde bozgunculuk yapmamış olan bir canı öldürürse, sanki bütün insanları öldürmüş gibidir. Kim de onu yaşatırsa, bütün insanları yaşatmış gibi olur. (Mâide sûresi, 5/32)

hakksız yere bir insanı öldüren kimse, bir insanın en kutsal hakkı olan hayat hakkını tanımamış, kan dökmenin haramlığını, kişilerin can dokunulmazlığını gözetmemiş olur. Böylece hakksız yere kan dökülmesine yol açmış, Kötü (kem) bir çığır açmış ve yeni kanlar dökülmesine zemin hazırlamış, başkalarına bu yönde cesaret vermiş sayılır. Bundan dolayı, bir kimseyi hakksız yere öldüren Allah (c.c)ın gazabına ve en büyük cezaya hakk kazannır; kenndisine hayat hakkkı tanınmaz ve öldürülmesi vâciip olur. Böyle hareket edilmediği takdirde, toplumda kan davaları yaygınlaşır, herkes kenndi hakkkını alma peşinde koşar. Bunun neticesinde cemiyetler büyük bir fitneye sürüklenir, öldürmeler ve intikam alma yolları yaygınlaşmış olur. Böyle bir yolun açılması, toplumları ardı arkası kesilmeyen karışıklıklara, anarşiye sürükler.

Kim bir insanı yaşatır, affetmek veya öldürülmesine mani olmak, ya da onu ölümden kurtarmak suretiyle hayatını devam ettirmesine sebeb olursa, sanki bütün insanları yaşatmış gibi olur. Bunun içinnDir ki, İslâm dini insan hayatına çook büyük bir değer verir ...

ALINTIDIR..

» Ana-Babanın Evladı Üzerindeki 80 Hakkı