***Hayata Takılan Sözler***

Söküklerimi dikerken, döküklerimi toplarken kapı çalacak; biliyorum.
*** Apar topar alıp götürecekler beni! Mevsimin dallarında salınırken meyveler, rüzgar taze bir serinlik yeni bir heves getirmişken...
*** Beklemekten hoşlanmıyor musun? Ama beklemeye geldik buraya; kendimizi... Nöbetini tutmaya kendimizin; iki nefes arası...
*** Yaşadığının farkındaysan yaşının adını unut; farkında değilsen de... *** "Çıkmaz Sokak"lardan çık, "dolaşma" sokak sokak; kendini (kendinde) ara!
*** Bir yağmur ol bağlara, bahçelere, (hele) çöllere; niceleri için için yanarken yanıp tutuştuğun var mı bir can için?
*** Hangi terazi tartar (benim) sevgimi; beni seven bir gönülden başka... *** Yaprağı dinle; ne der? Ne diyor bu şehrin bulutları? *** Duy elinden düşen zamanların sesini!
*** Çoğalan heveslerini gördüğün kadar; azalan nefeslerini de gör!
*** Görmek neymiş; onu gör! O'nu gör!
*** Gözlerinden başka gözlerinin olduğunu gör!
*** Unuttun (mu) bir randevun vardı! Ah, yine geç kaldın... kendine!
*** Aynalarda yok musun yoksa! Eğer öyleyse... ah! Eyvah, eyvah, eyvah!
*** Işığın mı soldu yoksa! Duymak, okumak mevsimlerin sesini rengini... N'oldu? Bir çekirdekte görmekti koca bir ağacın hevesini... N'oldu ha!
*** Bir yıl dört mevsim: İlkbahar, yaz, sonbahar, kış. Bir gün dört mevsim: sabah/ilkbahar; öğle/yaz; ikindi/sonbahar; gece/kış. Bir andan ötekine mevsimlerden mevsimlere düşmektesin; telaşelerin gürültüsü bir sussa duyacaksın adımları/nı; ama ölüm duymayacak telaşelerin/in sesini; seni ansızın (tam vaktinde yani...) bulacak! Gidecek, gideceksin! Göreceksin!
*** Ömrüm! Ne zaman geldi; ah, ne çabuk gider? Yabancıladığım bu gelecekler gelmiş de arkadaş olmuşum aklığına saçlarımın! Bedenimin, ruhumun her an değişen kılığına kıyafetine ayak uydurmaya ç/alışıyorum. *** Sevgili gül! Sen kimden aldın bu hevesi, bu rengi... ki âşıklar sırılsıklam sana!
*** Sevgili kalem! Emellerim bitmiyor, şu ölüm başımdan gitmiyor. Yaz sevgili kalem! Yaz ölümü ki... Yaz ki... Ah, yıkılır birdenbire içimde durmadan yükselen (ne)ler...
*** Kalbin/in sızısını, incecik sevincini, sonsuzluk türküsünü dinle!
*** Ey arsız ihtiyaçlar! Bir varmış bir yokmuş bu dünyada çoğalıp durmayın!
*** Bir de bilsem; hangi kelimeler çoğalıyor, hangileri azalıyor dilimde/kalbimde/halimde...
*** Bir de kırsam zincirlerimi, açsam pencereleri/mi sonsuza...
*** O'nsuzluğun beni ondurmadığını bildiğim; kendime geldiğimdir. Güldüğümdür.
*** Öyle bir çığlık atsam ki... adı "hürriyet" olsa, adı "hakikat" olsa...


ALİ HAKKOYMAZ

ALLAH cümlemizden razı olsun
bu güzel ifadeleri kelimeye döküpte bizlere ulaştıranlardan ALLAH c.c razı olsun
hakka hakikate aşık güzel insanların hakikaten güzel olan sözleri
ne demeli güzel bir kelamın yoksa güzel olanı dinle
istifade ederiz inşallah

ilk zamanlar şu acizanenin gönlünde bir rüzgar estiriyordu
kokusu aşka benzeyen dökülen sözcükler onun eseriydi
şimdi ne aşk var ne rüzgar nede sahibi,taşıyamadık hakkını veremedik belkide
şimdi suskun ve üzgün beklemekteyiz,belki tekrar uğrar diye
gelirde bizi bizden alır hakka hakikate kavuşturur ümidiyle
sizin gibi güzel insanların dua'sına ihtiyaç duyarız
dualarınızda şu garibide hatırlarsanız minnettar kalırız size
güzel yaratanın güzel insanları hakla hakikatle kalın her daim