Ziya Gökalp Şiirleri

Konu: Ziya Gökalp Şiirleri 09.03.10 7:42

Ala Geyik
Çocuktum, ufacıktım, Top oynadım,acıktım. Buldum yerde bir erik, Kaptı bir Ala Geyik. Geyik kaçtı ormana, Bindim bir ak doğana. Doğan, yolu şaşırdı, Kaf Dağından aşırdı. Attı beni bir göle; Gölden çıktım bir çöle, Çölde buldum izini, Koştum, tuttum dizini. Geyik beni görünce, Düştü büyük sevince. Verdi bana bir elma, Dedi, dinlenme, durma. Dağdan yürü, kırdan git, Altın Köşke çabuk yet. Seni bekler ezeli, Orda dünya güzeli. Bin yıllık çile doldu! Bunu dedi, kayboldu. Yedim sırlı elmayı, Gördüm gizli dünyayı. Gündüz oldu, geceler; Ak sakallı cüceler, Korkunç devler hortladı, Cinler, cirit oynadı. Kesik başlar yürürdü, Saçlarını sürürdü. Bir de baktım, melekler, Başlarında çiçekler. Devlere el bağlıyor, Gizli gizli ağlıyor. Kılıcımı çıkardım, Perileri kurtardım. Kurtardığım periler, Adım adım geriler, Kanadını açardı, Selam verir, kaçardı. Az, uz gittim, dolaştım, Altın Köşke ulaştım. Bir kapısı açıktı, Öteki kapanıktı. Kapalıyı açarak, Açığa vurdum kapak. At önünde et vardı, İt, ot yemez ağlardı; Otu ata yedirdim, Eti ite yedirdim. Açtım bir elmas oda; Dev şahı uykuda Gördüm, kestim başını, Dedim, Ey dev nerede? Nerede Dünya Güzeli? Dedi, Elinde eli! Döndüm, baktım. Bir Kırgız Elbiseli güzel kız. Durmuş, bakar yanımda, Şimşek çaktı canımda. Güldü, dedi, Türk Beyi! Tanıdın mı geyiği? Kimse, beni bu devden Alamazdı. Ancak sen, Kaya deldin, dağ yardın, Geldin, beni kurtardın. Ah o imiş anladım, Sevincimden ağladım, Dedim, Turan Meleği! Türkün yüce dileği! Yüz milyon Türk bu anda Seni bekler Turanda. Haydi, çabuk varalım, Karanlığı yaralım; Sönük ocak canlansın, Yoksul ülke şanlansın İndik, iti okşadık, At sırtına atladık. Geçtik nice dağ, kaya, Geldik Demirkapıya. Kapanması, çok yıldı, Açıl! dedim, açıldı. Yol verince gizli yurt, Aldı bizi Bozkurt, Kaf Dağından geçirdi, Türk Eline getirdi.
Ziya Gökalp

Konu: Geri: Ziya Gökalp Şiirleri 09.03.10 7:43

Altın Destan
I Sürüden koyunlar hep takım takım Ayrılmış, sürüde kalmamış bakım; Asmanın üzümü dağılmış; salkım Olmak ister, fakat bağban nerede? Gideyim, arayım: çoban nerede? II Yüce dağlar çökmüş, belleri kalmış, Coşkun ırmakların selleri kalmış, Hanlar yok meydanda, illeri kalmış, Dü.enler çok ama, kalkan nerede? Gideyim arayım: Hakan nerede? III Türk yurdu uykuda ey düşman sakın! Uyuyan ülkeye yapılmaz akın. Tan yeri ağardı, yiğitler kalkın. Bakın yurd ne halde, vatan nerede? Gideyim arayım: yatan nerede? IV Herkesin gözünde vatan öz yurdu, Çitlerin yağısı, derenin kurdu, Yad iller, Turan'da hanlıklar kurdu, Turan'dan yadları koğan nerede? Gideyim arayım: ogan nerede? ...
Ziya Gökalp

Konu: Geri: Ziya Gökalp Şiirleri 09.03.10 7:44

Köy
Ey Türk, senin köyün hür bir yuvadır Çiftlik değil, yoktur beyi ağası Her köylünün var bir çifti tarlası, Öz evinde o hem bey hem ağa'dır. Hiç kimsenin yarıcısı rençberi Olmaz, ancak olur vatan askeri. Ümmi değil, muallimsiz kalsa da İmamı yok, gene bilir dinini. Dost ve düşman kimdir, bilir dünyada, Doğru bulur... sevgisini kinini. Ona cami, mektep, kitap yapınız. Emin kalır hudutta her kapımız... Lakin ey Türk, bu mesut köy bitiyor! Mültezimin, faizcinin, tüccarın Pençesinde diyor beni kurtarın; Bu üç işi senden çabuk istiyor. Kaldır a'şar usülünü aç banka Yap her semtte bir ziraî sendika.
Ziya Gökalp

Konu: Geri: Ziya Gökalp Şiirleri 09.03.10 7:45

Vatan
Bir ülke ki camiinde Türkçe ezan okunur, Köylü anlar manasını namazdaki duânın... Bir ülke ki mektebinde Türkçe Kur'ân okunur. Küçük büyük herkes bilir buyruğunu Hüdâ'nın. Ey Türkoğlu, işte senin orasıdır vatanın! Bir ülke ki toprağında başka ilin gözü yok, Her ferdinde mefkure bir lisan âdet, din birdir. Meb'üsânı temiz, orda Boşolar'ın sözü yok, Hududunda evlatları seve seve can verir; Ey Türkoğlu, işte senin orasıdır vatanın! Bir ülke ki çarşısında dönen bütün sermaye, San'atına yol gösteren ilimle fen Türk'ündür; Hirfetleri birbirini daim eder himaye; Tersaneler, fabrikalar, vapur, tren Türk'ündür, Ey Türkoğlu, işte senin orasıdır vatanın!
Ziya Gökalp

» Bayrak Şiirleri
» Yusuf Hayaloğlu Şiirleri
» Ümit Yaşar Oğuzcan Şiirleri
» Yunus Emre Şiirleri
» Abdurrahim Karakoç Şiirleri